In haar video "I Got Fired, Thank God" vertelde Doechii hoe ze haar baan verloor, achteraf bleek dit het beste was wat haar kon overkomen. Soms voelt een setback als een einde, maar soms kan het leiden tot een nieuw begin!

Jaylah Ji'mya Hickmon werd op 14 augustus 1998 geboren in Tampa, Florida. Haar vader en oom waren rappers. Doechii ging naar Howard W. Blake High School en groeide op met ballet, tapdansen, acteren, cheerleading, turnen en voetbal. Eigenlijk wilde ze professioneel koorzangeres worden, totdat een vriend haar aanmoedigde om haar muziek online uit te brengen als onafhankelijke artiest.

Dat was het begin van een succesvolle carriere als rapper en songwriter, haar nummers kwamen in de Billboard Hot 100, ze is genomineerd voor drie Grammy Awards (waarvan zij er één heeft gewonnen), twee MTV Video Music Awards, een BET Award en twee Soul Train Music Awards. In 2023 won zij de Rising Star Award van Billboard Women in Music.Ook won ze met Alligator Bites Never Heal (2024) de Best Rap Album bij de 67e Annual Grammy Awards.

Maar het was niet allemaal een groot succes. Dat vertelt ze in haar video.

Wat kan jij van Doechii leren als je in je 20’s of 30’s zit?

Doechii’s Grammy is meer dan een award—het is een reminder dat succes geen vaste route heeft. Of je nu in je 20s experimenteert of in je 30s pas écht je groove vindt, haar verhaal laat zien dat je op jouw tempo mag groeien. Denk er aan dat:

• Een tegenslag kan precies zijn wat je nodig hebt om verder te komen.

• Je baan verliezen, falen, vastlopen, het betekent niet dat je achterloopt.

• Soms moet een deur dichtgaan voordat je je echte pad vindt.

Life Lessons van Doechii voor jouw pad naar succes:

1️⃣ Eigenheid wint altijd – Durf anders te zijn, zelfs als de wereld nog niet klaar is voor jij in huis hebt.
2️⃣ Blijf experimenteren – Je 20s en 30s zijn de perfecte tijd om te ontdekken wat écht bij je past.
3️⃣ Doorzetten is key – Achter elk succes zit een fase van falen, leren en opnieuw proberen.
4️⃣ Vier je mijlpalen – Groot of klein, elke stap verdient erkenning.

Je hoeft niet alles nu al voor elkaar te hebben. Je hoeft alleen maar te blijven bewegen.

Soms loopt het leven anders dan je had gedacht. Je komt obstakels tegen, twijfelt over de juiste keuzes en vraagt je af of je ooit je doelen zult bereiken. Het Refugee Talent Hub Team interviewde Weam Alariki, afkomstig uit Jemen. Zij weet alles van deze hobbelige weg naar je doelen toe. Haar verhaal is er een van doorzettingsvermogen, zelfontwikkeling en de kracht van kansen grijpen. Wat kunnen we leren van haar reis? 

Geduld is een schone zaak 
Weam groeide op in Jemen, waar ze Communications & Electronics Engineering studeerde aan de Sana'a University. Na een baan voor een internationale organisatie vanuit Jemen, verhuisde ze naar Saudi-Arabië, waar ze wiskunde doceerde op een internationale school. Drie jaar geleden kwam ze naar Nederland met een grote wens: “ik hoopte dat mijn dromen eindelijk werkelijkheid konden worden.” 

In een nieuw land, met een andere taal en zonder netwerk, moest ze haar pad opnieuw uitvinden. Geduldig zijn was nooit haar sterkste kant, maar ze leerde dat vooruitgang soms tijd nodig heeft en dat wachten een essentieel onderdeel van het proces kan zijn. Ze bleef echter niet stilzitten. Tijdens haar verblijf in een asielzoekerscentrum sloot ze zich aan bij een mentorprogramma. Ze ontdekte hoe waardevol het is om begeleid te worden door iemand met ervaring. Toch bleef het lastig om een baan te vinden zonder een vaste woonplaats en voldoende kennis van het Nederlands. 

Pas toen ze in Amsterdam woonde en zich kon focussen op de taal, begon ze voorzichtig weer na te denken over werk. Toen ze een meet-and-greet van Accenture tegenkwam via Refugee Talent Hub, besloot ze spontaan mee te doen. Tot haar verbazing werd ze geselecteerd voor een stage. 

“Mijn gevoel zei dat dit een unieke kans was, en ik besloot er volledig voor te gaan.” - Weam Alariki
 

De kracht van leren en doorgaan 
Die kans bleek een gamechanger. Weam leerde over de rol van Scrum Master en behaalde een certificaat. Daarmee begon ze vol vertrouwen aan haar stage bij ASML in Eindhoven. Ze kreeg steeds meer verantwoordelijkheden, nam zelfs tijdelijk de rol van haar mentor over en groeide zowel professioneel als persoonlijk. 

Weam vertelt: Voor mij draait het niet alleen om een baan, maar om blijven leren en groeien.” En haar inzet bleef niet onopgemerkt, want ze kreeg een baan aangeboden bij Accenture. Voordat ze aan deze baan begon, koos ze ervoor om haar taalcursus af te ronden. Want, zoals ze zelf zegt: “Goede communicatie is essentieel.” 

“Soms lijkt het alsof alles tegenzit, maar je moet doorgaan. Banen komen niet vanzelf naar je toe. Werk aan jezelf, blijf leren en ontwikkel nieuwe vaardigheden. Het zal lukken.” 

Weams lessen voor jou 
Wat kun jij leren van Weams inspirerende verhaal? Hier zijn haar belangrijkste inzichten: 

1. Blijf investeren in jezelf. Banen en kansen komen niet vanzelf naar je toe. Werk aan je vaardigheden, blijf leren en wees nieuwsgierig. 

2. Wees geduldig. Soms lijkt het alsof er niets lukt, maar dat betekent niet dat je het moet opgeven. Timing is alles. 

3. Durf kansen te grijpen. Ook als je denkt dat je er nog niet klaar voor bent. Soms is een onverwachte kans precies wat je nodig hebt. 

4. Bouw een netwerk op. Mensen om je heen kunnen je helpen groeien en richting geven. 

5. Geloof in jezelf. Het leven zal je niet altijd toelachen, maar als jij naar het leven glimlacht, glimlacht het uiteindelijk terug. 

Wil je meer lezen over het verhaal van Weam Alariki? Lees het hele interview van Refugee Talent Hub hier.  

We kennen allemaal wel die persoon die ons vertelde dat je studententijd de 'beste' tijd van je leven zal zijn. Of misschien is er wel een ouder in jouw leven die eindeloze nostalgische verhalen verteld over diens studententijd en hoe ze 'zo graag' terug zouden gaan naar deze geweldige tijd. Maar misschien ervaar jij dit wel heel anders?

Studies tonen aan dat eenzaamheid onder studenten vaker voorkomt dan je denkt. Ondanks de drukte van colleges, groepsprojecten of studentenverenigingen, voelen velen zich alleen of sociaal geïsoleerd. In dit artikel bespreken we de oorzaken van eenzaamheid tijdens je studie, hoe je het kunt herkennen en wat je kunt doen om het te doorbreken.

Het herkennen en erkennen van eenzaamheid

Eenzaamheid is vaak een verborgen probleem, omdat het gevoel zo persoonlijk en kwetsbaar is. Veel studenten geven aan zich te schamen om toe te geven dat ze zich alleen voelen. Vooral als het lijkt alsof iedereen om hen heen plezier heeft. Maar het erkennen van eenzaamheid is de eerste stap naar verandering.

Herken de signalen van eenzaamheid: Je voelt je misschien leeg of geïsoleerd, ook al bevind je je in een groep. Je hebt moeite met het aangaan of onderhouden van vriendschappen. Je voelt je vaak somber, angstig of gestrest zonder duidelijke oorzaak.

Herken jij jezelf hierin? Het is belangrijk om de signalen van eenzaamheid te erkennen, zodat je actie kunt ondernemen.

Oorzaken van eenzaamheid onder studenten

Sociale media: Op sociale media lijkt het soms wel alsof iedereen een geweldig leven leidt. Foto's van feestjes, uitjes en vrienden kunnen het gevoel geven dat je iets mist. Je vergelijkt jezelf misschien met het beeld van anderen, wat een gevoel van eenzaamheid kan vergroten.

Nieuwe omgeving: Veel studenten verhuizen naar een nieuwe stad of omgeving. Deze overstap kan enorm overweldigend zijn. Door het missen van je vertrouwde omgeving en vrienden in combinatie met onder druk staan om academisch te presteren voel je je misschien geïsoleerd.

Nieuwe vrienden: Soms is het lastig om nieuwe connecties te maken. Misschien ben jij wel introvert of hartstikke verlegen? Dit kan een uitdaging zijn om jezelf open te stellen. Hierdoor kun je je afzonderen en ontstaat er een vicieuze cirkel van eenzaamheid.

Tips om eenzaamheid te doorbreken:

Praat erover: Praat over je eenzaamheid. Je zult dit vast vaker hebben gehoord en dat is zeker met een reden. Het openstellen voor een conversatie over je gevoel biedt de mogelijkheid aan een ander om jou steun te bieden. Misschien helpt het om zelf ook aan te geven wat je nodig hebt van de ander, denk aan een simpele knuffel, of elke dag even appen. Deel het en je zal merken dat je niet de enige bent.

Ga op zoek naar verbinding: Het is menselijk om de behoefte naar verbinding te ervaren. Het loopt soms niet zoals je had gehoopt op dit vlak en des te belangrijker is het om dan de mensen die je om je heen hebt te betrekken. Bel of spreek af met je vrienden en ga met hen op pad in je nieuwe omgeving. Zo hoef je niet alleen te zijn tijdens het ontmoeten van nieuwe mensen en gaat het je wat makkelijker af.

Hobby’s en interesses: Onderhoud de band met jezelf. Sport je? Of houd je enorm van shoppen? Ga dit doen! Wanneer je je minder fijn voelt is het belangrijk dat je iets doet waar je blij van wordt. Misschien ontmoet je tijdens deze bezigheid wel anderen met wie je dit in de toekomst samen kan gaan doen.

Professionele hulp is oké: Als je eenzaamheid aanhoudt en je er moeilijk uit lijkt te komen, is het belangrijk om dit serieus te nemen. Het helpen om met een psycholoog of mentor te praten. Soms is een objectieve blik nodig om je weer op het juiste pad te brengen.

Je bent niet alleen!

Eenzaamheid tijdens je studie is een veelvoorkomend probleem, maar het betekent niet dat er iets mis is met jou. Iedereen heeft dit gevoel wel eens ervaren. Door stappen te zetten om verbinding te zoeken, jezelf open te stellen en hulp te vragen wanneer dat nodig is, kun je je eenzaamheid doorbreken en genieten van deze periode in je leven.

Klik hier voor soortgelijke artikelen en andere verhalen die je kunnen inspireren.

Na drie jaar voor mezelf te hebben gewerkt ben ik weer begonnen met een studie. Sinds september zit ik weer elke dag in de schoolbanken en zoals jullie inmiddels al weten, neem ik jullie mee in dit avontuur!

Zoektocht Naar Routine

Inmiddels is de eerste maand achter de rug en blik ik terug op een turbulente tijd. Twijfels, tijdstress en oververmoeidheid resulteerde in een gesprek op school. De beste keuze die ik heb kunnen maken! Dit gesprek heeft mijn perspectief namelijk positief beïnvloed en sindsdien kan ik zelfs een beetje genieten van al deze veranderingen!

Verwachtingen vs. Realiteit

Eerlijk is eerlijk, we kennen allemaal het gevoel van dromen over een specifiek moment vs. als het er echt is. Onrealistische verwachtingen van de situatie, anderen of jezelf kunnen enorm tegenwerken tijdens momenten van grote verandering.

Zelf kwam ik hier ook niet vlekkeloos van af. Naast mijn studie probeer ik nog steeds zoveel mogelijk te werken, om mijn studie te kunnen bekostigen. Nou had ik verwacht dat dit mij makkelijk zou lukken, helaas is niks minder waar. Wat is dat lastig! 5 dagen in de week van 9 tot 16/17 aanwezig zijn op school, heen en weer reizen, mijn omgeving schoon en opgeruimd houden, de was doen, eten halen, eten maken, het houdt niet op. Ergens tussen al deze taken in moet werk en vrienden dus ook nog gepropt worden, haha. Zoals ik al zei heb ik dit enorm onderschat en vind ik dit echt heel lastig.

Doorbraken en Overwinningen

Had ik het allemaal even onderschat? Misschien. Maar wat ik in de afgelopen weken heb geleerd, had ik anders nooit ontdekt. Ik ben namelijk te weten gekomen dat ik eigenlijk best veel in mijn mars heb. Van essays schrijven tot aan het concept voor mijn eerste project uitdenken en plannen, ik vind het allemaal zo interessant en fijn om uitgedaagd te worden.

Na mijn eerdere schoolervaringen had ik de conclusie getrokken dat school niks voor mij was. Ik ben veel van school gewisseld, werd mega onderschat en maakte opleidingen af die ik eigenlijk niet zo leuk vond. Het zat er naar mijn idee 'gewoon niet in'. De tegenzin die ik door de jaren heen heb ervaren, heeft mijn keuze om weer te gaan studeren ook zeker beïnvloed. Ik ging er stiekem eigenlijk al vanuit dat ik zou stoppen. Maar wat ben ik opgelucht dat het de juiste keuze is geweest!

Hoewel mijn schoolavontuur soms aanvoelt als een doolhof zonder duidelijke uitweg, is dit pas het begin, en wie weet waar de weg nog naartoe leidt. Natuurlijk neem ik jullie uitgebreid mee in deze uitdagingen!

Hoe bevalt jouw (nieuwe) studie, of (nieuwe) baan? Laat het weten via onze Instagram of Tiktok. Klik hier voor meer.

Zoals jullie inmiddels wel weten ben ik (Roos) na 3 jaar voor mezelf te hebben gewerkt weer begonnen met een studie. Voor veel jongeren lijkt studeren een standaard stap na de middelbare school, maar de realiteit is dat steeds meer jongeren, net als ik ervoor kiezen om later te beginnen, of juist een compleet ander pad te bewandelen. Daarom ga ik in de artikel in op de vraag: is studeren nog steeds relevant in een wereld vol kansen en alternatieve routes?

Terug naar de Schoolbanken

Carrière-switches, passie, of persoonlijke groei, steeds meer jongeren kiezen ervoor om op latere leeftijd weer te gaan studeren. In een wereld waarin carrières steeds minder lineair zijn en er oneindig veel opties zijn, biedt studeren flexibiliteit om van richting te veranderen. Om mij heen zie ik het steeds meer gebeuren. Jongeren die gaan studeren wanneer ze een duidelijk doel voor ogen hebben. Ondanks dat meteen door studeren de standaard weg lijkt, lijken 'tussenjaren' ook steeds populairder te worden. Ik vraag me af of de norm misschien wel aan het veranderen is.

Studeren Verleden Tijd?

Succesverhalen van ondernemers en influencers die zonder diploma groot succes hebben een enorm grote invloed op de nieuwe generatie studenten. Door de opkomst van online cursussen, praktijkgerichte opleidingen en zelfstudie, lijkt studeren voor sommigen minder noodzakelijk. Ook zijn opties zoals parttime werken en freelancen aantrekkelijke routes. Het biedt stabiliteit zonder de verplichting van jarenlang studeren.

Ondanks de alternatieven blijft het volgen van een studie voor veel jongeren een veilige keuze. Er zijn natuurlijk sectoren waar diploma's essentieel voor zijn en een studie biedt nog steeds veel mogelijkheden. Denk aan kennis, maar ook om de connecties die je opdoet en de persoonlijke groei die je anders misschien gemist had.

Succes Zonder Diploma

Zoals ik net benoemde hebben succesverhalen van ondernemers en influencers die zonder diploma groot zijn geworden een grote impact op de generatie van nu. Misschien creëert dit niet altijd het juiste beeld van de realiteit, maar er is wel veel van te leren. Deze mensen hebben namelijk eigen pad gebaand, door de toen nog strikte verwachtingen. Wil je hier ander profijt van nemen? Er is een middenweg! Je kan je opleidingen combineren met praktijkervaring, freelancen naast studeren, of stap voor stap leren terwijl je al werkt.

Of je nu kiest voor een nieuwe studie, je huidige opleiding herstart, of een hele andere keuze maakt, het belangrijkste is dat je een pad kiest dat past bij jouw doelen en ambities. In een wereld vol mogelijkheden is er geen goed of fout, alleen wat goed voelt voor jou.

Wat wordt jouw weg naar succes? Laat het ons weten via Instagram of Tiktok. Klik hier voor gelijksoortige artikelen.

Na drie jaar voor mijzelf te hebben gewerkt heb ik besloten om weer te gaan studeren! In mijn wekelijkse column 'Roos Studentikoos' neem ik jullie mee in mijn avontuur op school! Benieuwd naar mijn eerste week en waarom ik deze keuze heb gemaakt? Klik hier. Nu neem ik je mee in de derde week.

Inmiddels is het week 3 van mijn studie, maar het voelt misschien wel als jaar 3. Want wat heb ik een rollercoaster van emoties ervaren deze week. Van twijfels om te stoppen tot enorm over mijn grens te gaan, omdat ik mijn sociale leven ook staande probeer te houden. Het begin van een nieuwe studie is bij mij nog niet vanzelf gegaan.

College Dropout?

Het optimisme wat ik in week 1 van mijn studie probeerde vast te houden, was helaas in week 2 ver te zoeken. Ik vond het enorm lange dagen en ik had veel moeite met aanwezig zijn bij alle lessen. Ik merkte dat ik het lastig vond om voldoening te halen uit het werken op school. Zoals je bij een baan voor het werk dat je verricht geld ontvangt, voelde het werken op school zonder die financiële voldoening uit balans.

Hulp durven Vragen

Om hulp durven en mogen vragen speelde deze weken een grote rol. 'Hoe ga ik dit ooit oplossen?' 'Ik heb zo'n grote fout gemaakt.' In plaats van deze zinnen mij te laten opslokken besloot ik met veel moeite om hulp te vragen. Op school, maar ook buiten school. Een belletje met mijn zus gaf mij al veel duidelijkheid. Met deze duidelijkheid ging ik het gesprek aan op school. Eenmaal alles op tafel gegooid, begon het zoeken naar een oplossing. Hoe ga ik deze negatieve spiraal omkeren?

Verander van Perspectief

In plaats van het vertellen dat ik niet moet stoppen, ervaarde ik veel begrip en een luisterend oor naar waarom ik dit als enige oplossing zag. Dit heeft mij onverwachts zo geholpen! Zelfs zo veel dat ik weer terug bij mijn initiële motivatie kwam waarom ik eigenlijk weer ben gaan studeren. Ik ben naar deze school gekomen om mijn droom te volgen en de juiste educatie op te doen om dit doel te behalen. Nu is eigenlijk het enige wat ik nog hoef te doen het plezier vinden tijdens deze rit!

'Ik ben naar deze school gekomen om mijn droom te volgen'

Door aan de bel te trekken heb ik mijzelf enorm veel gepieker en teleurstelling bespaard. Mijn grootste doel op dit moment is de balans terugvinden van studie tot aan mijn sociale leven. Hopelijk zal dit op termijn ook veel plezier gaan bieden en daarbij ook optimisme en zin!

Klik hier voor gelijksoortige artikelen. Deel ook vooral jullie ervaring met een nieuwe of oude studie via onze Instagram of Tiktok!

Afgelopen maand deelde ik via onze social media kanalen dat ik (Roos) na 3 jaar voor mijzelf te hebben gewerkt heb besloten om weer te gaan studeren! Aangezien dit niet de traditionele manier van een levensloop is zal ik in dit artikel toelichting geven over de Hoe, Wat en Waarom.

First things First

Voorheen heb ik al een studie afgerond. Omdat ik heel jong was toen ik deze opleiding afrondde had ik het gevoel dat ik nog niet zoveel met mijn diploma kon doen. Een paar maanden later zat ik in het vliegtuig, onderweg naar Spanje.

No Spain, No Gain

Wat ik ging doen in Spanje? Net als vele anderen leek 6 weken Spaans leren mij een geweldig plan. Al helemaal aangezien dit tijdens covid was en Nederland op slot zat.

6 weken werden 3 maanden. 3 maanden veranderde in nog wat weken, en voor ik het wist waren we een jaar verder. Ondertussen werkte ik online als social media manager voor het bedrijf waar ik het jaar ervoor stage liep.

Gameplan

Eenmaal terug in Nederland besloot ik mijn eigen bedrijf te beginnen gericht op social media management. 3 jaar lang heb ik dit met veel liefde gedaan en aan mooie projecten mogen werken. Waarom stoppen als alles goed loopt? Deze vraag heb ik mezelf enorm vaak gevraagd. Toch bleef de behoefte voor meer uitdaging terugkeren en kon ik dit niet negeren.

Ik besloot al mijn opties uit te stippelen. Aangezien ik totaal een andere richting op wilde gaan leek opnieuw studeren mij de meest logische keuze. Het moest dan alleen wel een studie / school zijn waar de educatie aansloot bij het doel waar ik wil komen. Na een aantal open dagen en gesprekken sloeg de 'vonk' over. Het werd een academie in Amsterdam. De school is redelijk klein en de educatie van hoog niveau, 2 belangrijke punten in mijn zoektocht. Ook was het een omgeving die mij erg aansprak en ik voor mijn gevoel veel inspiratie van zou krijgen. Vastberaden ging ik het toelatingstraject tegemoet.

Twijfels

Een maand later kreeg ik het goede nieuws! Ik was aangenomen!!

Het sparen begon en ook heb ik de lastige beslissing gemaakt om terug naar mijn ouderlijk huis te verhuizen, om de studie te kunnen financieren. Mijn werk zou op een lager pitje gaan staan en dit was dan ook het moment dan mijn twijfels begonnen.

We weten allemaal dat werk een fijne financiële basis geeft en daarmee ook een stuk vrijheid. Ik heb altijd op vakantie kunnen gaan wanneer ik wilde, een dag vrij genomen als ik dit nodig had en de klanten kunnen kiezen waarmee ik wilde werken. Dit gaat er toch wel even heel anders uitzien... Elke dag moet ik om een bepaalde tijd aanwezig zijn, tot een bepaalde tijd blijven, ik zit vast aan vakantie weken en voor mij voelt dit allemaal net wat minder vrij.

Tijdens mijn vakantie besloot ik er toch voor te gaan, omdat ik zo een duidelijk doel voor ogen heb en ik hier hoe dan ook wil komen. Inplaats van twijfelen besloot ik te doen en vanuit daar verder te kijken.

Nu zijn we hier

Inmiddels is het zover! Ik zit in week 2 van mijn studie en het studenten leven is weer begonnen. Ben jij benieuwd naar mijn avontuur op school? Klik hier voor mijn wekelijkse column 'Roos Studentikoos'. Laat ook vooral jullie ervaring met een nieuwe of oude studie weten via onze Instagram of Tiktok.

Tot snel!

De zomervakantie is voorbij en voor mij gaat het er even heel anders uitzien dan gewoonlijk. Ik ga namelijk, na 3 jaar voor mijzelf te hebben gewerkt, weer studeren! Hoe, wat en waarom deel ik met jullie en ik neem jullie mee in mijn avontuur op school.

Beginnen met een nieuwe opleiding kan enorm spannend zijn en later beginnen met studeren voelt misschien als een zinloze keuze. Ik hoop jullie met de serie 'Roos Studentikoos' te inspireren en motiveren en misschien kunnen we wel wat van elkaar leren;).

Het is zover!

Na maanden speculeren en visualiseren over hoe zo'n eerste week zal gaan zijn, was het afgelopen week dan zover. 2 september begon mijn intro week! Het voelde als het begin van een compleet nieuw hoofdstuk. Onderweg met mijn 2 tassen (een grote tas paste namelijk absoluut niet bij mijn outfit), bevroeg ik mijzelf of ik wel de juiste keuze maakte. Is dit wat ik de komende jaren wil gaan doen? Kan ik niet gewoon doorgaan met wat ik al doe en er een Nog groter bedrijf van maken? Alles kwam langs. Tranen konden natuurlijk niet ontbreken en dat maakte de ochtend van mijn eerste dag enorm zwaar.

Eenmaal in de trein hoopte ik dat het een simpele dag zou gaan worden, waaraan ik niet teveel energie kwijt zou gaan zijn (ik was namelijk al bekaf door de overstroming aan emoties van die ochtend). Helaas was dit niet het geval. Van 10:00 tot 17:00 was er een druk schema gepland, waarbij we enorm veel informatie kregen en al meteen begonnen met onze eerste opdracht. Absoluut geen tijd om te chillen dus;).

Nieuwe dag, Nieuwe kansen

Dag 1 was dus niet zo'n succes. Ik kreeg een angstig gevoel dat ik misschien toch wel de verkeerde keuze had gemaakt en de twijfels sloegen toe. Op dag 2 besloot ik met een frisse blik aan te voelen of mijn oordeel van de dag daarvoor terecht was. Buiten dat de intro week niet helemaal mijn ding is (wat ik voorheen eigenlijk ook al wist), merkte ik deze dag gelijk al dat ik wat rustiger in de wedstrijd stond. De gezichten werden bekender en ik werd meer wegwijs op de locatie. Een positieve blik aan de donkere horizon!

Passen en Meten

Achteraf had ik voor mijn eigen gevoel en indruk van de studie de intro week beter kunnen overslaan, vandaar dat ik besloot op dag 3 een selfcare dag in te lassen! In alle rust heb ik mijn favoriete serie gekeken, gekookt en achterstallig werk afgemaakt. Eenmaal opgeladen en bijgekomen realiseerde ik mij dat dit mijn allergrootste uitdaging zal gaan worden: Het ontwijken van de rat race. Aangezien ik de afgelopen 3 jaar voor mijzelf heb gewerkt, heb ik enorm veel gehoor kunnen geven aan mijn hoog sensitiviteit. Een luxe positie waar ik enorm dankbaar voor ben! Dit heeft mij doen inzien dat wat voor mij werkt misschien niet overeenkomt met de planning van een ander. En dus ook wel eens anders zal zijn dan de planning van mijn studie.

Het wordt een interessante zoektocht naar een gezonde balans in compromissen sluiten en grenzen aanvoelen.

Dag 4: Het Sociale Leven

Dag 4 en tevens ook de laatste dag van de intro draaide om socialisen! De dag begon op de Prinsengracht bij een evenement voor Fashion Week. Alsof het niet chaotischer dan de eerste dag kon, was dit misschien nog wel een tikkeltje erger... Ik was onderweg naar de verkeerde locatie en kwam totaal underdressed aan. De schaamte is helaas gepakt, haha. Ik besloot de dag op tijd af te sluiten en gezellig te ontprikkelen met vriendinnen. (Gelijk het passen en meten toegepast;)).

Hoewel de eerste week een rollercoaster van emoties was, van angst naar opluchting en van onzekerheid naar nieuwsgierigheid, heb ik ontdekt dat dit pas het begin is van een heel nieuw avontuur. Ik probeer mijzelf te vertellen dat het oké is om niet alles meteen te weten, of goed te doen en dat de reis zelf al een les is.

Ik kijk er naar uit dit avontuur samen te doorstaan! Deel jouw ervaringen via onze Instagram of Tiktok.

De lessen die ik graag eerder had geleerd? Als ik nu terugdenk aan de tijd dat ik 20-25 jaar was, krijg ik wel wat buikpijn.

Wat een onzekere tijd was dat. Er werd van mij, net zoals van mijn leeftijdgenoten, verwacht serieuze keuzes te maken. Keuzes over studie, over een baan, over een woning. Zaken die voor langere tijd impact op mijn leven zouden hebben.

Ik besprak dit soort zaken met mijn ouders en vrienden om ‘stevigheid’ te vinden. Maar de beslissing moest ik zelf maken. Aangezien mijn horoscoop weegschaal is, was dat veel wikken en wegen. Ik maakte veel lijstjes met ‘voors en tegens’ om te kunnen kiezen. Helaas durfde ik toen nog niet op mijn gevoel af te gaan.
En als ik dan een beslissing had genomen, bleef ik nog weken twijfelen en piekeren. Had ik wel de juiste beslissing genomen, zou het wel goed gaan, wat zouden anderen ervan vinden?

Uiteindelijk liep het leven gewoon door, soms pakte een keuze goed uit, soms minder, zat ik even op de blaren en maakte ik een nieuwe keuze.

Wat ik nu weet en destijds ook graag had willen weten, is dat het leven inderdaad gewoon doorgaat. En je iedere dag opnieuw een keuze kunt maken. Niets is definitief.

Dus minder zwaar nadenken, beter voelen wat goed is en meer genieten van iedere dag. En vooral dat je voor je eigen happiness mag zorgen door achter de eigen keuzes te staan. Want het is niet belangrijk wat iemand anders mening over jouw beslissing is. Het gaat om jouw leven.

Mijn advies aan mijn jongere ik en de jongeren die nu 20-25 jaar zijn is dan ook: Vertrouw op jezelf en jouw eigen kunnen. Zorg ervoor dat jij happy bent. Dan weet je welke keuzes te maken.

Lees hier mijn verhaal!

Eerder deze maand deelde ik via onze social media kanalen een bericht waarin mijn oma vertelde over haar voorbeeld. Volmondig zei ze dat dit haar zus was en nog steeds is. In dit gesprek vroeg ik haar ook welk advies zij zou meegeven aan de jongeren van nu. Ook ga ik in op de verschillen in tijd van toen en nu.

Mijn oma komt uit een warm en groot gezin. Geboren als 4e zusje kwam zij al snel terecht in de tijd van de Tweede Wereldoorlog. Een jeugd die getekend werd door ziekte en verdriet. Haar ouders verloren in 2 dagen tijd hun zoon van 14 en hun dochter van 9 aan difterie. Deze ziekte is ook mijn oma niet ontgaan, zij bleef in leven maar de ziekte heeft een grote impact op haar leven en lichaam gemaakt.

De vraag 'wie was/ is jouw voorbeeld' was snel beantwoord. Dit is namelijk haar grote zus, die ik ken als tante Corry (97). Zij was het lichtpuntje in deze tijd, lief en als een tweede moeder voor mijn oma. Vooral na de ziekenhuisperiode van het gezin was tante Corry de steunpilaar. Mijn oma moest opnieuw leren lopen door de effecten die difterie op haar lichaam had en zij hielp haar hier doorheen, als een echte grote zus.

Later in ons gesprek benoemde ze dat haar familie een grote rol speelde in haar opvoeding. Na de oorlog woonde iedereen uit het gezin en familie op loopafstand van elkaar in Den Haag. Dit maakte dat zij eigenlijk best veel rolmodellen om zich heen had en voorbeeld kon nemen aan de verschillende daden van anderen om haar heen.

Oma's Wijze Woorden

"Gebruik de middelen en mogelijkheden die er nu zijn op een goede manier." Dit is het eerste advies dat mijn oma deelt. "De wereld ziet er nu zo anders uit, er zijn televisies, telefoons, technologie en we leven meer als individu." "Een wereld die wij nog nooit eerder hebben meegemaakt, dus wees bewust hoe je hierin staat en wees vooral een beetje lief voor elkaar." De levensles die ik als jong meisje al meekreeg van haar en die we misschien vaker zouden mogen herhalen naar elkaar. We maken allemaal het leven voor het eerst mee als de persoon wie wij zijn, ook al is dit soms lastig te herinneren in de routine van de dag.

Als laatste vertelt ze mij om er te zijn voor anderen en hen te ondersteunen waar nodig. Iets wat bij mij, zonder dat zij mij dit ooit verteld heeft, er met de paplepel is ingegoten. Mijn oma werkte toen ik jong was als vrijwilliger bij de Zonnebloem en nam ons al te graag mee naar deze mooie stichting. Ze maakte (en maakt nog steeds;)) met iedereen een praatje en ze herinnert, heel bewonderenswaardig, tot de dag van vandaag nog ieders naam en wat er speelde in hun leven. Ik neem al te graag een voorbeeld aan de manier hoe zij met anderen communiceert en omgaat.

Ik ben blij dat mijn oma, maar ook tante Corry, deze verhalen met mij delen en hoop dat dit ook jou inspireert.

Met dank aan mijn oma, Ank van der Lelie-Steur. <3

Ps: Lach veel en vaak ! Met jezelf, maar ook met anderen. Liefs, mijn lieve oma.